Vanaf Gibraltar hebben we de Alboran zee en nadien de Balearen zee doorkruist en nu zijn we op weg naar de Tyrrheense zee...
We verlaten Mahon met enige spijt in het hart daar het oponthoud te kort leek omdat dit stadje zeker meer aandacht verdient.
Het is middag en de meteo voorspelt een banale 2 tot 3 knopen, op kop nogwel, gedurende 24h00.
De schone dame Mediterannée is als een spiegel.
Terwijl Jan, als fijne gastronoom, ons een mediteraan gerecht voorbereid begin ik te dromen op de brug terwijl ik de horizon afkam..
Wat zie ik plotseling... bijna niet te geloven... een mola mola ( maanvis) aan de oppervlakte, die met zijn bovenste vin op het water klopt. Even later springt een zwaardvis uit het water. Ik roep iedereen aan dek en weerom springt de zwaardvis zoals een fusee omhoog om weer even vlug te duiken.. hij herhaalt ons dit spektakel een zestal keren... Ik krijg er zowaar rillingen van.
Dan is het de beurt aan een kleine vis die uit het water springt waarna hij aangevallen wordt door meeuwen die zich op hem storten als ware kamikazi.
Wat gebeurt hier toch allemaal rondom ons... al dat leven komt ons zo naderbij... een school van kwallen komt de boot voorbij. Dan weer zien we een grote schildpad die wat ligt te zonnen in deze turquoise en uiterst kalme zee. We naderen ze stilletjes. Majestatisch duikt ze naar de diepte en wij bewonderen ze.
mercredi 26 mai 2010
24/05/2010 Van Rioja naar Cannonau
Inscription à :
Publier les commentaires (Atom)
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire
Commentaires :